Antep halkının başlıca hafta sonu etkinliklerinden birisidir sahre. Hafta içi çalışılıp kazanılan paranın tamamı olmasa da öncede belirlenen bir kısmı sahrede tüketilecek gıdaları almak için harcanır. Sahreye giden kişilere de sahreci denir.

Bir de Barbekü Partileri vardır. Barbekü partileri de, bu bölge dışında yaşan diğer insanların bir neci piknik etkinliğdir. İster bahçede, ister havuz kenarında yapılır. Et dışında balık, sosis gibi Anteplinin pek haz etmediği et ürünleri de pişirilir. Balcan kullanılmaz.

Peki nedir Sahre Keyfi ile Barbekü arasındaki kültürel farklar... 

1-Barbekü sahrenin light halidir. Sahre de çoşku ve lezzet, barbeküde hava vardır.

 2-Barbekü için bahçeli bir ev sahre de bir ağaç gölgesi bile yeterlidir.

 3-Barbeküde ateş çıra ile sahrede gazete ve uşakların sağdan soldan topladığı çalı çırpı ile yakılır..

3- Barbeküde davet edilecekler, menü,  çalınacak müzikleri önceden tek tek listelenir. Sahrede herşey kendiliğinden gelişir. Gidelim denilir ve kasaba uğranır, yoldan kömür alınır ve denk gelinen  tanıdıkları çağırmak yeterli olur.

 4-Barbekü partilerinde açılış smooth caz ile sahrede açılış Mehmet Yakar’ın “Oldu mu Yar” parçasıyla olur.

5-Barbeküde masa, sahrede sofra vardır.

 6-Sahrede dadlıcı Mamed Usta, Trikocu Zeki, barbeküde Akın bey, Lale hanım vardır.

 7- Sahrede çay bardaklarında rakı barbeküde porland bardaklarda şarap vardır. (DÜlükbaba ve benzeri mesire alanlarında alkol yasak olsa da)

Kısaca keyif vardır, muhabbet vardır. Sonunda yorgunluk vardır, toz vardır, is ve duman kokusu vardır. Ama Anteplinin vaçgeçilmezidir...